اثر تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح سرمی هموسیستئین، شاخص مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی موش صحرایی اورکتومی شده

زمینه و هدف: یائسگی با افزایش عوامل خطرساز قلبی – عروقی ارتباط دارد. این تحقیق اثرات تمرین مقاومتی فزاینده را بر عوامل خطرساز قلبی – عروقی در موش­های صحرایی اورکتومی شده موردبررسی قرار داد. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی 16 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار اورکتومی شده به‌طور تصادفی در دو گروه 8 تایی کنترل و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. پروتکل تمرین مقاومتی فزاینده به مدت 10 هفته (5 جلسه در هر هفته) اجرا شد. پروتکل تمرین شامل 8 ست بالا رفتن از نردبان با اضافه‌بار فزاینده به‌صورت وزنه متصل به دم و هر ست بالا رفتن شامل 8 تا 12 حرکت تکرارشونده بود. در پایان هفته دهم و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین حیوانات بی­هوش شدند و خون‌گیری از قلب حیوانات انجام شد. سپس سطوح سرمی هموسیستئین و نیمرخ لیپیدی اندازه­گیری شدند و شاخص مقاومت به انسولین محاسبه گردید. همه متغیرها با آزمون آماری تی مستقل مقایسه شدند (05/0 P<). نتایج: سطوح سرمی هموسیستئین (013/0p=) و شاخص مقاومت به انسولین (019/0p=) گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی­دار داشت اما متغیرهای نیمرخ لیپیدی بین گروه­ها تفاوتی باهم نداشت (05/0 P˃). نتیجه­گیری: به نظر می­رسد ده هفته تمرین مقاومتی فزاینده باعث کاهش سطوح سرمی هموسیستئین و شاخص مقاومت به انسولین موش­های صحرایی اورکتومی شده گردد اما تأثیری بر متغیرهای نیمرخ لپییدی آن‌ها نداشته باشد.